බැරි බර කරේ තියන් ..
දෙපයට වාරු අරන් අපෙ බඩ කට පුරවනවා
රෑ සීපද කියමින් සීතලයට ගැහෙමින්
හපුතලෙ කන්ද නගිනවා...
මූ පොඩි පැටිය කාලෙ මගෙ හොඳ තරුන කාලෙ
තවමත් මට සිහිවෙනවා
ළිඳ ලඟ හරක් ගාලෙ සෙල්ලම් කෙරුව තාලෙ
අම්මප පුදුම හිතෙනවා
වෛරෝ නුබ නාඩන් තව පොඩ්ඩක් නැගපන්
මම උබට විවේක දෙනවා
වලිගය කරකවපන්..හොඳ හැටි ගාය ගනින්
ඔන්න බොල කරත්තෙ යනවා...
පොත්ටික පොඩි කෙලීට අරගෙන දෙන්නට මට
දෙයිය මගෙ මූන බලනවා..
පාසල වෙත යන්නට මිරිවැඩි සඟලක් මම
පුතේ උබට අරගෙන දෙනවා..
උබ පෙර ආත්මයක කර ඇති මහ පාපෙට ණය මට
තවමත් ගෙවපන්
මේ මහ ස්ංසාරෙට නොදන්න මනුස්සකම
උබවත් වටහල දීපන්.......
උබට වාරු නැතිවෙනකොට..
උබ නාකිවී එනකොට මම උබගැන දුක් වෙනවා..
උබ අඩපන වෙනකොට. මස්කඩ මුදලාලිට ..
උබේ වටිනකම වැඩිවෙනවා..
උබයි මට කන්න දුන්නෙ..උබයි මට බොන්න දුන්නෙ
ඒ ගැන මම දිවුරනවා..
නුබෙ මස් මිනිස්සුන්ට කවදාවත් නොදෙන්න
මම උබට පොරොන්දු වෙනවා !
No comments:
Post a Comment